Museum van het Amazigh Erfgoed

Agadir Musea

In dit museum, dat in 2000 werd geopend, worden voorwerpen en collecties van het Marokkaanse erfgoed tentoongesteld. Eerst een reeks foto’s van Saïd Aoubraim, inwoner en leraar in Agadir, over de collectieve graanschuren. Vervolgens zien we in een andere zaal een presentatie van de gebruiksvoorwerpen die worden gebruikt om arganolie te winnen en terracotta voorwerpen die worden gebruikt om voedsel te bewaren. Een grote tentoonstelling is ook gewijd aan de architectuur van de oases van Salima Naji. Tenslotte heeft het museum een prachtige collectie Berbersieraden. Bovendien is het museum smaakvol ingericht door Philippe Délis, een beroemd architect en scenograaf die erin geslaagd is met ruimte en kleur te spelen om er een moderne ruimte van te maken waarin oude voorwerpen worden gepresenteerd.

Verschillende zalen zijn gewijd aan verschillende thema’s. Allereerst een reeks foto’s van Saïd Aoubraim, inwoner en leraar in Agadir, over collectieve graanschuren. Zijn verschillende visies op het zuiden van Marokko (arganbomen, zandduinen, landschappen, stenen en adobe constructies) tonen ons de rijkdom van de regio’s door hun verscheidenheid. Een maquette van een collectieve graanschuur in de Hoge Atlas (muren van aarde en steen, balken van populierenhout en plafond van riet) geeft ons een nog beter inzicht in de technieken van weleer. In een andere zaal is het aan ons om dit bedreigde landelijke erfgoed te beschermen, zodat de herinnering aan de mannen die het hebben voortgebracht, nooit sterft.

Tenslotte bezit het museum een formidabele collectie Berbersieraden (voornamelijk bijeengebracht door Saïd Zitoun, een particuliere verzamelaar): vrouwenornamenten, frontals, ringen, fibulae, riemen, enkelbanden, oorringen. De ornamenten worden gepresenteerd met alle technieken van vormgeven, emailleren en de bijbehorende gereedschappen. Er worden ook verschillende talismannen getoond die beschermen tegen slechte olie, alsmede een presentatie van het gereedschap dat wordt gebruikt om arganolie te extraheren en terracotta voorwerpen die worden gebruikt om voedsel te conserveren. Er is ook een grote tentoonstelling gewijd aan de architectuur van de oases door Salima Naji met de steun van de BMCI, de Villa des Arts (zie bezoek aan Casablanca) en het Museum van de Stichting ONA.

Naast de reconstructie van een adobe muur bij de ingang van het museum, ontdekken we een kunst van bouwen en een kunst van leven. Het is een reis door het collectieve geheugen van de ambachtslieden, een eerbetoon aan hun werk en hun technieken uit een voorbije maar glorierijke periode. Bovendien is het museum smaakvol ingericht door Philippe Délis, een beroemd architect en scenograaf die met ruimte en kleur heeft weten te spelen om er een moderne ruimte van te maken waarin oude voorwerpen worden gepresenteerd. Men voelt zich hier op zijn gemak, men kan zich vrij bewegen en elk thema wordt belicht om ons het verlangen te geven om meer te weten te komen, om verder te reizen dan de tentoongestelde werken.